Praktyka obrzezania kobiet rozpoczęła się w czasach starożytnych, a wykonywano ją w celu ochrony dziewictwa i uniknięcia zdrady poprzez zmniejszenie doznań erotycznych. Obecnie obrzezanie kobiet praktykowane jest w niektórych krajach Afryki np.Sudanie, Somalii, Egipcie, Mali, Sierra Leone, Burkina Faso, Sudanie Etiopii, Erytrei, Ghanie i Wybrzeżu Kości Słoniowej. ONZ szacuje, że na świecie jest około 130 milionów obrzezanych kobiet. A dwa miliony rocznie jest wciąż obrzezywanych.
Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ cenię sobie literaturę faktu i interesuję się kulturą państw islamskich w Afryce. Prekursorką tego typu literatury jest Waris Dirie, modelka, pisarka i założycielka fundacji Kwiat Pustyni oraz autorka książki o tym samym tytule.
Autorką i bohaterką "Okaleczonej" jest senegalska pisarka oraz reżyserka filmowa, walcząca na rzecz zaprzestania poligamii i obrzezania kobiet, która w wieku 7 lat sama została obrzezana, a następnie wydana za mąż za dalekiego kuzyna, którego w ogóle nie znała. W wyżej wymienionej powieści opowiada nam o swoim życiu. Urodziła się w bardzo licznej rodzinie w Senegalu. Za mąż została wydana za kuzyna analfabetę, zamieszkałego we Francji. Po ślubie również tam zamieszkała, a rok później urodziła pierwsze dziecko. Fatalne zwyczaje, zacofanie i swoją kulturę emigranci z Senegalu przenoszą do Francji. Khady powoli dojrzewała i stawiała opór złemu traktowaniu przez męża, wzięciu przez niego drugiej żony, ciągłemu rodzeniu dzieci oraz pozbawieniu jej ogólnoludzkich praw osobistych (nauki, pracy i niezależności finansowej). Po zdobyciu samodzielności postanowiła się poświęcić walce o godność i zdrowie afrykańskich kobiet.
Treść książki jest trochę przerażająca. Obrzezanie bowiem to straszne okaleczenie kobiety w imię kultury, religii czy też tradycji. Niesie ze sobą tragiczne skutki, zarówno dla ciała, jak i dla psychiki kobiety. Zwykle wykonywane jest przez znachorkę czy akuszerkę w fatalnych warunkach higienicznych, za pomocą noża, nożyc, zużytej żyletki, kawałka szkła. Ból jest niewyobrażalny, a zabieg często kończy się śmiercią kaleczonych dziewczynek. Polega na wycięciu zewnętrznych części kobiecych narządów płciowych - łechtaczki i czasami mniejszych i większych warg sromowych. Kobiecie pozostaje tylko niewielki otwór na wydalanie krwi miesiączkowej i moczu.
W późniejszym wieku kobiety narażone są na komplikacje w czasie porodu i kłopoty psychiczne wywołane traumą. Matki dziewcząt zapewniają tym sposobem swoim córką zamążpójście, bo kobieta nieobrzezana na z tym problem, ponieważ jest uważana za nieczystą.
W książce zostało też przedstawione zderzenie kultury afrykańskiej z europejską. Imigranci przenoszą barbarzyńskie zwyczaje ze swego kraju do Europy. Londyn staje się europejską stolicą obrzezania. Obrzezanie dziewczynek jest tam nielegalne od 1985 roku, a za wywiezienie dziecka, ż żeby obrzezać je za granicą, grozi 14 lat więzienia. Tyle, że nikogo do tej pory nie skazano.
Książkę czytało mi się dobrze, choć napisana jest odrobinę infantylnym stylem. Jednak silnie trzyma w napięciu i opisuje naprawdę poważne problemy społeczne i kulturowe.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz